Za bardzo ważny element wychowania uznajemy kształcenie w dziecku wewnętrznej motywacji. Jesteśmy świadomi, iż proces ten wymaga więcej czasu niż edukacja przedszkolna, ale warto pracować nad nią już od najmłodszych lat. Kierując się dobrem dziecka, jego potrzebami i możliwościami, dostrzegamy następujące sposoby motywowania przedszkolaków do nauki, podejmowania wyzwań, prób zmian zachowania itp.:

  • traktowanie dziecka jako partnera do rozmowy,
  • stanowienie przez rodziców i nauczycieli wzoru do naśladowania dla dzieci,
  • czytelny system nagradzania i wyciągania konsekwencji – w miarę możliwości spójny w domu i przedszkolu (szczególnie w przypadku dzieci wymagających dodatkowych działań wychowawczych); przyznawanie niematerialnych nagród; dawanie i odbieranie przywilejów jako sposób wpływania na postawę dziecka,
  • ustalanie zasad i przestrzeganie czasu (umowa zobowiązuje obie strony),
  • budowanie u dziecka pozytywnego obrazu siebie,
  • wykorzystanie motywującego oddziaływania grupy rówieśniczej,
  • chwalenie dziecka za udzielanie pomocy,
  • przydzielanie dziecku obowiązków.

 

SYSTEM MOTYWACJI DZIECI DO NABYWANIA ZACHOWAŃ POŻĄDANYCH

System motywacji dzieci dotyczy eliminowania zachowań niepożądanych, nabywania właściwych nawyków, umiejętności i postaw, czyli:
- prawidłowego wykonywania czynności higienicznych, rozwijania umiejętności samoobsługowych (dozowanie wody, używanie mydła, korzystanie z ręcznika, korzystanie z toalety, mycie zębów), utrzymania czystości przyborów toaletowych, poszanowania intymności,
- przestrzegania umów grupowych w zabawach samorzutnych: zakazu biegania w sali zabaw, eliminacji zachowań agresywnych, przestrzegania kompromisu w zabawie, eliminowania hałasu, poszanowania dla pracy i działalności innych, dbałości o porządek,
- wyrabiania umiejętności zabawy i pracy w grupie, w zespole, podczas zajęć organizowanych, w szczególności: respektowania poleceń nauczyciela, współdziałania z kolegami, skupiania uwagi na danej czynności, nieprzeszkadzaniu innym, słuchaniu innych, sygnalizowaniu w miarę możliwości chęci wypowiadania się, przyjmowania prawidłowej postawy,
- kształtowania nawyków kulturalnego spożywania posiłków i właściwego zachowywania się przy stole: prawidłowej postawy przy stole, umiejętnego posługiwania się sztućcami, korzystania z kubka i serwetek, eliminowania głośnych rozmów, nieprzeszkadzania innym w jedzeniu, w miarę możliwości zjadania swojej porcji,
- przestrzegania umów dotyczących zachowania poza budynkiem przedszkolnym: przestrzegania zasad bezpiecznego poruszania się po drogach, nieoddalania się od grupy, reagowania na sygnały nauczycielki, zachowania postawy asertywnej w stosunku do osób obcych, bezpiecznej zabawy w ogrodzie przedszkolnym, poszanowania przyrody.

Dzieci potrzebują precyzyjnego określenia co jest dozwolone, a czego nie wolno.
Opracowując „Kodeks  przedszkolaka” musimy zarówno wspierać i motywować je do przestrzegania obowiązujących norm i zasad, jak również  konsekwentnie egzekwować go.
Skutecznym środkiem wychowania są nagrody i pochwały.
Mają one wartość zachęcającą do pracy dla każdego człowieka, a tym bardziej dla dziecka.
Uznanie i akceptacja mobilizują do dalszych wysiłków.
 

NAGRADZAMY ZA:
•Stosowanie ustalonych zasad i umów.
•Wysiłek włożony w wykonaną pracę.
•Wywiązanie się z podjętych obowiązków.
•Bezinteresowną pomoc innym.
•Aktywny udział w pracach na rzecz grupy i przedszkola.

FORMY NAGRADZANIA:
•Pochwała indywidualna.
•Pochwała wobec grupy.
•Pochwała przed rodzicami.
• Eksponowanie mocnych stron dziecka.
•Wyznaczanie dziecka do prowadzenia zabawy np. pociągu.
•Przydzielenie ważnego zadania do wykonania.
•Wyznaczenie dziecka na „pomocnika” przy realizacji określonego zadania.
•Zastąpienie nauczyciela w prowadzeniu zabawy.
• Możliwość wyboru przez nagrodzone dziecko ulubionej formy działalności, zabawy.
•Wyróżnienie przez dostęp do atrakcyjnej zabawki.
•Atrakcyjne spędzanie czasu, atrakcyjna zabawa w grupie według pomysłu dzieci.
• Uatrakcyjnienie dnia (wprowadzenie nowej zabawy, bajka).
•Chodzenie w pierwszej parze.
* Drobne nagrody rzeczowe np. emblematy uznania (odznaka, order).

Po ustaleniu norm postępowania powinniśmy także ustalić konsekwencje za brak podporządkowania się im.

KONSEKWENCJE STOSUJEMY ZA:
•Nieprzestrzeganie ustalonych norm i zasad współżycia w grupie i przedszkolu.
•Stwarzanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu własnemu i innych.
•Zachowania agresywne.
•Niszczenie wytworów pracy innych, ich własności.
•Celowe nie wywiązywanie się z podjętych obowiązków.

 

FORMY KONSEKWENCJI:
•Upomnienie słowne  indywidualne (przypomnienie obowiązujących zasad).
•Upomnienie słowne  wobec grupy.
•Poinformowanie rodziców o przewinieniu.
•Okazywanie niezadowolenia – gest, mimika, wyrażenie przez nauczyciela smutku i niezadowolenia z powodu zachowania dziecka.
•Czasowe odsunięcie od zabawy.
•Wyciszanie dziecka przez indywidualne zabawy przy stoliku.
•Rozmowa na temat postępowania dziecka – przedstawienie następstw zachowania (skłonienie dziecka do autorefleksji).
•Zastosowanie aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji.
•Spędzanie kilku minut na „krzesełku myślenia”.
•Wykonanie pracy na rzecz poszkodowanego (np. rysunek jako forma przeproszenia).
•Wykonanie pracy na rzecz grupy (np. ułożenie zabawek, książek w kącikach zainteresowań).