Międzynarodowy Projekt Edukacyjny Emocja czas START!
MAMO, TATO! IDĘ DO PRZEDSZKOLA !
Adaptacja w przedszkolu to burzliwy czas i ciężko stwierdzić, kogo ta burza dosięga najbardziej – dziecko, rodzica czy nauczyciela? Ponieważ wrzesień już wkrótce, dziś warto zastanowić się jak zaplanować pierwsze dni w przedszkolu, by były one opłakane minimalną ilością łez przedszkolaków i rodziców, którzy często po raz pierwszy na poważnie rozstają się z dzieckiem. Przygotowania należy zacząć przede wszystkim od siebie. Emocje, które przeżywamy, przenosimy na innych, w tym na nasze dziecko. Nieświadomie robimy to werbalnie i niewerbalnie. Sam już proces wyboru przedszkola i rekrutacji może wywołać niepokój. Jest on związany ze zmianą, która czeka każdego członka rodziny.
Najważniejsze jest zrozumienie i poczucie bezpieczeństwa dziecka. Wyobraź sobie, co czuje dziecko, które nagle z dnia na dzień zostaje przekazane do rąk obcych osób. Mama lub tata, mają właśnie jakieś wyjątkowo ważne powody, żeby je zostawić. Na samo przedszkole warto spojrzeć pozytywnie, a nie jak na miejsce, gdzie dziecku dzieje się krzywda. Najważniejsze, żeby ten pierwszy tydzień przedszkola był dobrym wprowadzeniem.
Adaptacja jest procesem i często wymaga małych kroków.
Krok 1: Jak przygotować dziecko do przedszkola?
- przygotuj dziecko: mów o przedszkolu, odwiedzaj je, pokaż plac zabaw, weź udział w zajęciach adaptacyjnych, poznaj kolegów, którzy też idą do tej samej grupy - jeśli to możliwe;
- mów językiem pozytywów: życz dziecku dobrej zabawy w przedszkolu, miłego dnia, zachęć do zbudowania wielkiej wieży z klocków. Unikaj komunikatów, które budują strach – staraj się przenieść na dziecko entuzjazm, pozytywne emocje, radość;
- daj czas: na rozmowę przed przedszkolem, na uspokojenie się w domu, na wybranie zabawki do przedszkola, spokojne ubranie się – nie obawiaj się, wszystko będzie dobrze;
- stopniuj czas pobytu dziecka w przedszkolu – na początku niech dziecko spędza w przedszkolu tylko kilka godzin, z czasem – możesz to zmienić, jeśli dziecko będzie się czuło komfortowo;
- dotrzymuj umów, nie oszukuj: nie uciekaj, gdy coś odwróci uwagę dziecka, nie oszukuj “Pójdę do samochodu i zaraz wracam” – dziecko Ci ufa, dzięki temu, czuje się bezpiecznie – niech tak zostanie;
- buduj rutynę poranną: dzięki temu unikniecie wielu stresów, dziecko będzie wiedziało, co zaraz nastąpi i będzie na to lepiej emocjonalnie przygotowane, możecie np. żegnać się zawsze w ten sam sposób “Buziak, przytulenie i czas na zabawę!”;
- daj dziecku “kawałek domu” – dzięki ulubionej zabawce dziecko poczuje się lepiej;
- zaufaj nauczycielowi lub podziel się z nim miłym komentarzem.
Krok 2: Adaptacja w przedszkolu to także kłopoty z pożegnaniem. Och, ile z tym bywa zamieszania!
- Pożegnanie bez pośpiechu i bez przedłużania. Daj dziecku czas na spokojne przygotowanie się do wyjścia i rozmowę przed pożegnaniem. Nie poganiaj.
- Przed salą pożegnaj się z dzieckiem i przekaż dziecko nauczycielowi. Nie stój w drzwiach, nie przeciągaj tego momentu, nie zaglądaj ukradkiem do sali.
- Wypracuj rytm, np. trasa do przedszkola, rozmowa, pożegnanie, wejście do sali; odebranie dziecka, np. po umówionym posiłku; ulubiona zabawka dziecka.
- Dotrzymuj umów, obieraj dziecko o ustalonej porze. Powiedz: „Wrócę po zupie”, „Dziś odbierze cię mama/tata”. Dziecko Ci ufa.
- Uśmiechaj się, miej radosny i pewny głos, życz dziecku miłej zabawy, dobrego dnia, miłego czasu z kolegami.
- Nie buduj strach: „Nie bój się”, „Dasz radę”, „Poradzisz sobie”, „Nie płacz”, „Co, boisz się?”, „Przykro mi, ale musisz iść do przedszkola...” - to buduje przekonanie, że dziecko będzie mierzyć się z czymś przykrym, niemiłym.
- Wejście dziecka do sali o własnych nogach: niech dziecko chwyci nauczyciela za rękę, wejdzie do sali. Nie wnoś dziecka do sali na rękach: zrywanie dziecka z rąk rodzica, to nic miłego ani dla dziecka, ani dla rodzica, ani dla nauczyciela.
- Zaufaj. Twoje dziecko jest w dobrych rękach!
Krok 3: Czego potrzebuje dziecko w przedszkolu?
- potrzebuje wygodnych ubranek oraz zestaw dodatkowych ubranek, bielizny,
- ubranka, buciki, ręcznik powinny być podpisane,
- zestaw chusteczek higienicznych.
Lista rzeczy potrzebnych do przedszkola zapewne zostanie przekazana na jednym z pierwszych spotkań z rodzicami.
Głowa do góry! Będzie dobrze!
Komunikat
Szanowni Państwo!
Miło mi poinformować, że w rywalizacji o tytuł Rowerowej Stolicy Polski w kategorii „Przedszkola” w Gnieźnie, Przedszkole nr 8 zajęło I miejsce.
Pragnę podziękować wszystkim uczestnikom tej rywalizacji, którzy aktywnie przyłączyli się do grupy Przedszkola nr 8 i kręcąc kilometry dla Gniezna, kręcili jednocześnie dla naszego przedszkola. Szczególnie serdecznie dziękuję grupie FastBike Gniezno Team, która bardzo mocno przyczyniła się do naszego sukcesu.
Z wyrazami szacunku
Małgorzata Walendowska-Zamiar
Dyrektor przedszkola
Ogłoszenie
- Z jednym dzieckiem może przyjść wyłącznie jeden rodzic lub opiekun.
- Rodzice/opiekunowie mogą wejść do budynków przedszkola z maseczką zasłaniającą usta i nos oraz po zdezynfekowaniu rąk.
- W spotkaniu nie mogą uczestniczyć dzieci lub rodzice/opiekunowie wykazujący objawy infekcji dróg oddechowych (np. kaszel, katar, gorączka).
ZABAWY Z MOJEGO DZIECIŃSTWA, CZYLI COŚ Z NICZEGO
18 czerwca w grupie „Wesołe Skrzaty” uczciliśmy „Święto Rodziny”. Spotkanie rozpoczęło się częścią artystyczną, podczas której dzieci mówiły wiersze, tańczyły i śpiewały piosenki w języku polskim i angielskim.
W czasie występów na twarzach rodziców naprzemiennie malowały się duma i zadowolenie oraz duże wzruszenie. Jak rodzina, to i oczywiście piknik, który odbył się pod hasłem: „ Zabawy z mojego dzieciństwa, czyli coś z niczego”. Dzięki dużemu zaangażowaniu rodziców udało się przybliżyć dzieciom zabawy z czasów, kiedy nie było tabletów i komputerów. Na placu zabaw znowu było tak, jakby czas się cofnął o kilkanaście lat. Dominowała gra w klasy, czy skakanie w gumę. Swoją odnowę miała stara poczciwa skakanka, która dominowała kiedyś na placach zabaw i podwórkach. Świetną zabawą okazało się przejście trasą zaznaczonymi śladami a zwykły karton zamienił się w tajemniczy tunel lub domek dający schronienie przed upałem. Odbijanie piłeczki kijem wprowadziło dzieci w podstawy gry w palanta i okazała się hitem. Dużą cierpliwością i precyzją musieli się wykazać uczestnicy gry w kapsle, bo to dyscyplina kształtująca właśnie takie cechy.
Ogłoszenie